W związku z wątpliwościami odnośnie interpretacji zapisów rozporządzenia Ministra Zdrowia z dnia
19 czerwca 20191 w sprawie świadczeń gwarantowanych z zakresu opieki psychiatrycznej i leczenia
uzależnień (dalej: rozporządzenie) zał. 8 Warunki szczegółowe, jakie są obowiązani spełniać
świadczeniodawcy realizujący świadczenia gwarantowane z zakresu opieki psychiatrycznej dzieci
i młodzieży w ramach poziomów referencyjnych, Ośrodek środowiskowej opieki psychologicznej
i psychoterapeutycznej dla dzieci i młodzieży – I poziom referencyjny, w zakresie wymagania formalne:
Personel: psycholog posiadający co najmniej 2 letnie doświadczenie w pracy z dziećmi i młodzieżą
w placówkach działających w ramach systemu zdrowia, oświaty, pomocy społecznej, systemie
wspierania rodziny lub pieczy zastępczej – równoważnik co najmniej 1 etatu, Podlaski Oddział Wojewódzki Narodowego Funduszu Zdrowia na podstawie stanowiska Departament Świadczeń Opieki Zdrowotnej Centrali Narodowego Funduszu Zdrowia prosi o przyjęcie poniższego stanowiska.
Odnosząc się do kwestii: „jeśli w załączniku do rozporządzenia jest określone, że psycholog posiada co najmniej 2 lata doświadczenia w pracy z dziećmi i młodzieżą w placówkach działających w ramach systemu zdrowia, oświaty, pomocy społecznej, systemu wspierania rodziny lub pieczy zastępczej, to czy warunek ten spełnia doświadczenie psychologa w pracy z dziećmi i młodzieżą zdobyte w ramach jego praktyki prywatnej, na co sam dla siebie wystawia
oświadczenie”, informuję, że powyższy wymóg wskazuje na 2 lata doświadczenia w placówkach
w ramach systemu zdrowia, oświaty, pomocy społecznej, systemu wspierania rodziny lub pieczy
zastępczej. Placówki te mogą zawrzeć umowę z podmiotem prywatnym, w tym wypadku psychologiem
realizującym świadczenia w ramach praktyki prywatnej, o realizację niektórych świadczeń leżących
w jej kompetencjach. Kierownik placówki lub osoba upoważniona w placówce, potwierdza zdobyte
przez psychologa, realizującego świadczenia w ramach praktyki prywatnej, ale na zasadzie formalnej
współpracy z placówką, 2 letnie doświadczenie w pracy z dziećmi i młodzieżą.
Odnosząc się do kwestii: „czy działalność psychologa w ramach praktyki prywatnej można
zakwalifikować do któregoś ze wskazanych w rozporządzeniu Ministra Zdrowia systemów”, należy
przyjąć jak poniżej.
Placówki, formy ich tworzenia, kwalifikacje personelu w nich zatrudnionego zawarte są w odrębnych
aktach prawnych regulujących dany system wskazany w rozporządzeniu Ministra Zdrowia np.: Ustawa
z dnia 9 czerwca 2021 o wspieraniu rodziny i systemie pieczy zastępczej2 , Prawo oświatowe z dnia
14 grudnia 2016 r.3, Ustawa o pomocy społecznej z dnia 12 marca 2004 r.4 Doświadczenie zdobyte
w tych placówkach stanowi pewną formę gwarancji spełnienia wymogów koniecznych do pracy
z dziećmi i młodzieżą. Działalność psychologa można wpisać w wymieniony w rozporządzeniu system
ochrony zdrowia o ile możliwe jest zweryfikowanie miejsca zdobytego doświadczenia, którym powinna
być placówka działająca w ramach danego systemu. W powyższej sprawie dowodem współpracy, a co
za tym idzie zdobytego doświadczenia, będzie np. kopia umowy zawarta pomiędzy psychologiem
a daną placówką, nie zaś samo oświadczenie psychologa.
1 Dz.U. z 2019 r. poz. 1285 z późn. zm. 2 Dz.U. Nr 149, poz. 887 z późn.zm. 3 Dz.U. z 2017 r. poz. 59z późn. zm. 4 Dz.U. Nr 64, poz. 593 z późn. zm